Mijn broertje Jit

Vanavond gezellig uit eten geweest in Kathmandu met Jit, mijn bhai, en zijn broer Rabi die in Kathmandu woont en studeert. Jit was met de bus helemaal uit zijn dorp gekomen, Thulo Parsel, en had er zes uur over gedaan. Het was ontzettend leuk om de jongens weer te zien. Ik kreeg als welkomstgeschenk van ieder een kata omgehangen (de sjaaltjes om mijn nek). Zelf had ik voor Jit een Cambridge Engels basisboek meegenomen, maar dat heeft hij al haast niet meer nodig. Zijn Engels is het afgelopen jaar enorm vooruitgegaan en we konden nu probleemloos hele gesprekken voeren.

Jammergenoeg gaat het schooltje waar Jit onderwijzer is dicht, waarschijnlijk al in maart. Er zijn te weinig leerlingen en ze gaan fuseren met een andere school. Jit komt dan zonder werk te zitten en heeft nog geen idee wat hij dan zal doen, afgezien van de ene trekking die hij nu jaarlijks begeleidt als gids.

Jit (links) en Rabi (rechts).

Ons programma bij Cross Borders blijkt een week eerder af te lopen dan vooraf was gepland. Dat geeft me in januari, voor ik weer naar Nederland vertrek, nog twee weken tijd om iets leuks te doen. Misschien ga ik nog bij Jit langs in Thulo Parsel. En eigenlijk wil ik ook nog een korte trekking maken, in Langtang of Gosaikund, niet al te ver van Kathmandu. Wie weet kan een van de broers dan als mijn gids fungeren.