Het schoolhoofd haalde me vanochtend uit de klas om me iets te vertellen. Slecht nieuws. Het kleine meisje dat donderdag vermist raakte op school is, in tegenstelling tot eerdere berichten, nog steeds niet teruggevonden. Er wordt in de rivier en bij de dam verderop naar haar gezocht, tot nu toe tevergeefs. Een enkele ooggetuige, een leerlinge, heeft gezien dat het kind bij de rivieroever die grenst aan het schoolplein aan het spelen was. Men gaat ervan uit dat ze te water is geraakt en verdronken. Moest hij dan nu misschien maar eens een stevig hek tussen het schoolplein en de rivier laten zetten? vroeg ik voorzichtig. 'Ze was niet helemaal goed, ze had niet al haar hersenen,' was zijn reactie. Bovendien liep ze heel vaak weg. Eigen schuld, dikke bult dus. Had die domme peuter maar beter moeten opletten.
Vrijdagavond zijn de ouders en het halve dorp tegen de school te hoop gelopen. Het schoolhoofd - een buitenlander uit India en christen bovendien - had hun kind vermoord. De politie moest eraan te pas komen om te voorkomen dat er klappen zouden vallen. De leraren zijn met de dood bedreigd en het schoolhoofd heeft onder grote druk moeten instemmen met een hoge schadevergoeding van 400.000 roepie (ca. 4000 euro, een godsvermogen). Als hij deze niet binnen een jaar betaalt, moet zijn school dicht. De man zit in zak en as, hij heeft dat geld niet. Er zijn hier verschillende private schools, legde hij uit. Wij zijn de oudste en de grootste. De anderen azen op onze leerlingen. Ik ben een buitenstaander, ik kom uit India, mij moeten ze hier niet dus ze grijpen iedere gelegenheid aan om me weg te werken.
Wat begon als afschuwelijk verlies voor één familie is zo binnen de kortste keren ontaard in iets heel lelijks. Over het lijk van een klein gestorven meisje worden nu een politieke strijd en een concurrentiestrijd uitgevochten. Ook dat is Nepal, zo'n menselijk drama aangrijpen voor eigen gewin.
Alle buitenschoolse activiteiten die voor dit jaar gepland stonden zijn inmiddels afgelast. Een leerling in Inge's klas schreef er een schrijnend stukje over: zijn voetbalteam mag nu niet meedoen aan een groot toernooi, hoe hard ze ook geoefend hebben. Alle leraren hebben een maandsalaris afgestaan. Of dat vrijwillig was of onder druk, zei het schoolhoofd er niet bij. Ook ons wilde hij vragen om een bijdrage, als we iets konden missen. Hmmm... even denken. Laat hem nou eerst maar eens dat hek plaatsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten